Brak opon zimowych może mieć wpływ na ocenę zawinienia kierowcy będącego sprawcą wypadku drogowego.
Zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 – tekst jednolity) pojazd uczestniczący w ruchu ma być tak zbudowany, wyposażony i utrzymany, aby korzystanie z niego nie zagrażało bezpieczeństwu osób nim jadących lub innych uczestników ruchu, nie naruszało porządku ruchu na drodze i nie narażało kogokolwiek na szkodę.
Z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 31 grudnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia wynika, że pojazd powinien być wyposażony w ogumienie pneumatyczne o nośności dostosowanej do nacisku koła oraz dostosowane do maksymalnej prędkości pojazdu, przy czym ciśnienie w ogumieniu powinno być zgodne z zaleceniami wytwórni dla danej opony i obciążenia pojazdu. Pojazd nie może być wyposażony w opony :
- różnej konstrukcji, w tym o różnej rzeźbie bieżnika, na kołach jednej osi;
- w przypadku pojazdu samochodowego o dwóch osiach z kołami pojedynczymi: w opony diagonalne ani diagonalne z opasaniem na kołach tylnej osi, jeżeli na kołach przedniej osi znajdują się opony radialne, w opony diagonalne na kołach tylnej osi, jeżeli na kołach przedniej osi znajdują się opony diagonalne z opasaniem;
- różnej konstrukcji na osiach składowych;
- których wskaźniki pokazują graniczne zużycie bieżnika, a w odniesieniu do opon niezaopatrzonych w takie wskaźniki – o głębokości rzeźby bieżnika mniejszej niż 1,6 mm (wyjątek stanowi autobus o dopuszczalnej prędkości do 100 km/h, który powinien być wyposażony w opony o głębokości rzeźby bieżnika co najmniej 3 mm);
- widocznych pęknięciach odsłaniających lub naruszających ich osnowę;
- z umieszczonymi trwale, wystającymi na zewnątrz elementami przeciwślizgowymi
Z przytoczonych powyżej przepisów nie wynika, by pojazd w okresie zimowym musiał być wyposażony w opony sezonowe, zwane powszechnie oponami zimowymi. Nie oznacza to jednak, że zaniechanie wymiany opon nie zostanie uznane za nieostrożność w rozumieniu przepisów prawa karnego w sytuacji, gdy kierujący pojazdem spowoduje wypadek drogowy.
Sąd Najwyższy w jednym z orzeczeń zaprezentował w tej kwestii następujący pogląd :
Użytkowanie pojazdu w warunkach zimowych bez zalecanego dla tej pory roku ogumienia nie stanowi samo w sobie naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym, gdyż przepisy prawa o ruchu drogowym nie przewidują obowiązku wyposażenia pojazdów w tzw. opony zimowe. Ciążący jednak na kierującym obowiązek wyposażenia i utrzymania pojazdu uczestniczącego w ruchu w takim stanie, aby korzystanie z niego nie zagrażało bezpieczeństwu jadących nim osób lub innych uczestników ruchu, zapewniało wygodne i pewne posługiwanie się urządzeniami do kierowania i hamowania (art. 66 ust. 1 pkt 1 i 6 ustawy – Prawo o ruchu drogowym) sprawia, że brak odpowiedniego do pory roku ogumienia może być in concreto jednym z czynników niezachowania ostrożności, o której mowa w art. 9 § 2 k.k.
(postanowienie SN z dnia 23 lutego 2011 roku, III KK 276/10, OSNKW 2011/7/56)
Powyższa teza pozwala wysnuć wniosek, że jazda pojazdem wyposażonym w opony letnie w okresie zimowym stanowić może okoliczność obciążającą sprawcę wypadku drogowego mimo tego, że żaden przepis prawa nie wymaga wprost dostosowania ogumienia do pory roku. Jak się więc okazuje, oszczędność na wymianie opon rodzić może daleko idące konsekwencje również na gruncie odpowiedzialności karnej.